Öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun. İşini hakkıyla yapan öğretmenlerin bizler üzerindeki emekleri gerçekten çok büyüktür. Bu konulara girip sıkıcı bir yazı hazırlamayacağım. Ben sizlere madalyonun diğer yüzünden bahsetmek istiyorum.
Memurların hediye alması yasaktır. Hiçbir devlet memuru hediye kabul edemez. Öğretmenlerin de devlet memuru olduğunu düşünürsek bu durumda yapılması gerekenin çok açık olduğunu düşünüyorum. Fakat bunda da öte bir mevzu var, o mevzuya girelim.
Devlet okullarında okuyan çocukların durumu çoğunlukla orta hallidir, ciddi bir kısmı ise ekonomik olarak geçim sıkıntısı çekmektedir. Özellikle enflasyonun oldukça yüksek olduğu şu dönemlerde ise orta halliler bile geçim derdine düşmüş durumdadır. Her aile çocuğunun veya çocuklarının öğretmenlerine hediye alabilecek ekonomiye sahip değildir. Bir sınıf içerisinde öğrencilerin bir tanesinin bile hediye alabilecek durumu yokken diğer öğrencilerin öğretmenine hediye alması çok büyük bir travmaya yol açıyor. Ekonomisi olmayan aile çocukları kendini kötü hissediyor, hatta diğer çocuklar o çocukla alay ediyor. Çocuk okuldan da soğuyor, arkadaşlarında da soğuyor. Kaş yapalım derken göz çıkıyor.
Benim anlamayadığım şey öğretmenlerin nasıl oluyor da bu kadar umursamaz olması. Müdürlerin nasıl oluyorda bu duruma ses çıkarmıyor olması. Öğretmen asla ve asla öğrencilerden faydalı bir vatandaş olması dışında bir beklentiye girmemeli. Öğrencisi ailesine, büyüklerine saygılı, vatanını milletini koruyup kollayan olarak yetiştirdikten sonra daha ne gibi bir beklentisi olabilir ki? Siz bir çocuğun harçlığını yemeği nasıl göze alabilirsiniz? Bu kadar düşmeyelim, bu kadar utanç verici bir olayı gelenek haline getirmeyelim.
Bazen izliyoruz, bilmem ne şehrinde domates festivali yapılıyormuş, domatesleri birbirine fırlatıyorlarmış, hepsi çöpe gidiyormuş felan fistan. Sonra arkasından laf ediyoruz, israfmış, görgüsüzlükmüş vs. Ben şu 24 Kasım günü gördüğüm hediye festivalini domates festivalinden daha kötü buluyorum. Binlerce öğrencinin öğretmenine hediye alamadığı veya arkadaşından daha iyi hediye alamadığı için acı çektiği bir gün.
Çok değil 20 yıl önce 3-4 çocuk okulun arka bahçesinde toplanıp hediye alacak parayı nereden bulacağımzı tartışırdık, borç arardık. Bir öğretmenimiz asla hediye kabul etmezdi, onun değerini ve kıymetini de çok iyi anlıyorum. Öğretmenler öğretmen olduğu zaman güzeldir. Sağlıcakla kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder